Goede avond iedereen, Maayong gab-i
Enkele maanden geleden begonnen we met het specifieker plannen van de buitenlandse stage.
Niet enkel de stage-gerelateerde zaken, maar ook eventuele uitstappen.
Bij het opzoeken van plekjes die de moeite waard zijn kwamen we Isla de Gigantes tegen.
De prachtige foto’s deden ons zin krijgen om een uitstap te plannen naar deze eilanden.
Eens we hier aankwamen konden we niet wachten om dit op onze to-do-lijst te zetten.
Dit weekend was het dan eindelijk zo ver!!
Islas de Gigantes is een eilandengroep die ten oosten van het eiland van Iloilo ligt. Van Iloilo naar Bancal Port Carles is het eerst 146km rijden (4u). Bij de uitstap vaar je met een boot ongeveer een uur naar het eerste eiland, en dan vervolgens van eiland naar eiland om deze te bezichtigen.
Enkele dagen op voorhand:
De uitstap moet geboekt worden via de facebookpagina van de tour-organisator.
Veerle stuurt via messenger berichten om informatie te vragen, en krijgt antwoorden in het Engels (handig).
Maar wanneer ze berichten stuurt om effectief te reserveren komen de antwoorden plots via sms in het Hiligaynon (niet zo handig). Na wat hulp en vertaling te vragen aan onze bewaker wil ze een antwoord sturen, maar omdat we een all-data pakket van een Fillipijnse operator hebben, kunnen we niet smssen (absoluut niet handig).
Met wat hulp van een medestudente die haar GSM aanbiedt komt het uiteindelijk toch goed en kunnen we op het nippertje toch nog net op tijd boeken om mee te mogen.
Zaterdagavond/nacht:
20:50 We gaan nog even snel onze blog schrijven over onze uitstap naar Guimaras. We spreken af dat dit niet langer dan 10 minuten mag duren, want we moeten er vroeg uit.
22:00 Nog steeds bezig met de blog 😀
22:30 Bedtijd. Binnen 5u30 moeten we opstaan voor deze dagtrip, spannend!
23:30 Nog steeds wakker door gezonde stress 😀
00:00 Danaë ligt al goed in slaap, Veerle nog steeds wakker. Er komt ook nog een sms binnen van de chauffeur van ons busje dat hij ons om 04:00 komt ophalen en om zeker klaar te staan, maar ook hier kan Veerle dus niet op antwoorden. Extra stresske.
01:00 Veerle nog steeds wakker.
02:00 Danaë terug wakker voor een stress-wc-bezoek.
02:30 Danaë is haar oordoppen kwijtgespeeld in bed en de airco maakt veel lawaai. De zoektocht kan beginnen.
03:00 Beide dames slapen eindelijk allebei!
03:30 Sh*t, wekker 😀
04:00: Het busje komt ons halen. Een busje delen met 12 mensen zou ons 1400 pesos (24euro) kosten. We hebben uiteindelijk een privé busje geboekt, zodat we de zetels voor onszelf hebben, en nog wat kunnen slapen of onze benen languit kunnen leggen. Dit kostte meer, 8000 pesos (136euro) voor ons beide en heen-en terugrit inbegrepen. Achteraf gezien, echt de moeite waard, want er was amper beenruimte, en het waren heel smalle zetels, het zou niet goed geweest zijn voor onze benen om 4u zo te zitten!
Omdat slapen onze sterkste kant niet is, hebben we uiteindelijk niet geslapen in het busje. Zucht.
We zagen gelukkig wel een mooie zonsopgang.
07:20: We komen aan in Bancal Port Carles, waar we eerst overdonderd worden door de vislucht, en door verkopers van allerhande souvenirs en benodigdheden voor een boottocht. Hierna registreren we ons voor de uitstap. Waarna we nog een uurtje wachten in de wachtruimte.
08:30: Onze naam wordt afgeroepen!! We mogen naar de boot! Spannend!! Het was een avontuurlijk loopplankje van daar beneden tot in de boot.
09:00 We vertrekken!
We hebben wat pech met de weersomstandigheden onderweg, er komt veel wind opzetten, stevige golven en het is vrij fris. In het half open bootje wordt Danaë non-stop natgesproeid door golven die tot in de boot komen. Haar kleedje was drijfnat, en het zoute water deed op den duur pijn aan de huid. We werden heel stevig door elkaar geschud. Ik zat aan een iets betere kant, en we spreken af dat we na de volgende stop eens van kant wisselen zodat ze wat kan opdrogen. Een heel eind verder zien we een eiland liggen waarboven de zon volop schijnt, we hopen dat dat het eiland is waar we naartoe gaan.
09:40 Achter ons is het nog zwaar bewolkt, maar zee wordt wat kalmer, boven ons klaart het op en we gaan richting zonneschijn 🙂 Danaë wordt wel nog altijd gedouched.
Hieronder is enkele foto van deze trip gefotoshopt of met filter of zo, het was overal gewoon echt zo mooi 😀
09:50 We komen aan op het eerste eiland: Pulupandan. Het is hier lekker warm en zonnig. Danaë haar kleedje kan wat drogen 🙂 Op dit eiland zijn leuke kleine bouwwerkjes met stenen en schelpen gemaakt. Heel leuk om foto’s mee te nemen. Ook kunnen we hier eten of drinken kopen, maar omdat we het veilig willen houden hebben we zelf snacks en drinken bij. Van hier hebben we ook mooi zicht op eilanden in de verte (laatste foto).
10:50 Na een 20 minuutjes varen komen we aan op Cabugao Gamay. Dit eiland wordt ook wel selfie-island genoemd, omdat er een specifieke plek op de berg is waar mensen foto’s nemen. Wanneer je Islas de Gigantes googeld krijg je ook vooral foto’s van dit uitzicht te zien.
Een groot deel van onze tijd op dit eiland hebben we gespendeerd aan het beklimmen van de berg via een veel te gammele trap (niet altijd goed voor het hart). Gelukkig zijn er tijdens de klim naar boven ook vele prachtige uitzichten over zowel het eiland als het helderblauwe water <3
11:50 We varen ongeveer een kwartiertje en komen aan op Bantigue sandbar. Dit is heel lange smalle zandbank. Enkel bij laagtij ligt deze boven water. Toen wij er aankwamen lag ze deels onder water. Als je de hele lengte zou afstappen ben je 5 à 10 minuten onderweg. Vroeger bestond deze zandbank uit hagelwit zand, maar na passage van typhoon Yolanda is de kleur veranderd, en Bantigue heeft nog steeds zijn oorspronkelijke kleur niet terug.
Een deel van de zandbank stond onder water, dus we konden niet tot het einde stappen.
Hier hebben we maar 10 minuten doorgebracht, het was een heel korte tussenstop. Op de foto’s staat het einde van de zandbank en het zicht vanop richting de zee.
12u30 Na een half uur varen komen we aan op Antonia Beach. Dit is een eiland met palmbomen, een mooi wit strand en ook weer helderblauw water. Hier hebben we wat rondgewandeld, en terwijl Veerle schelpen zocht (en een mooie vond), trok Danaë een reeks selfies <3
13:30 Na een klein half uurtje varen komen we aan op Lantangan beach.
Hier hadden we een flashback naar België, want de hemel betrok en het begon te regenen.
Onze boot moest ver voor de kust reeds voor anker gaan. Aan de boot zelf stond Danaë tot bovenaan de billen onder water. Veerle tot boven de navel 😀
Maar we waden in de regen de afstand tot aan het strand met extra veel gegiechel en plezier.
Tijd voor de lunch!
In het dagpakket van de toer zat lunch inbegrepen: zeevruchten, vis, gamba’s, rijst, en als dessert watermeloen.
Echter waren er medestudenten vorige week ziek geworden na het eten van de zeevruchten op deze toer, en Veerle is vegetariër.
Hierdoor hebben we de zeebewoners niet opgegeten. Er was voor ons een kommetje groenten en rijst voorzien. Veerle probeerde verse kokosmelk: lekker! Dit voedsel bleek veilig genoeg, want we zijn niet ziek geworden.
Gelukkig was het slechte weer van heel korte duur, want na de lunch was de bui al bijna volledig voorbij getrokken.
De rechterkant van het eiland nog in het slechte weer, in ’t midden al wat lichter , en een paar seconden later kwam links de zon er alweer door 🙂
14:40 Op 5 minuten varen van Lantangan Beach ligt Tanke lagoon, hier hebben we een stop gedaan, en wie wou kon cliff diven. Dit was het laatste eiland van de tour.
Quote Danaë: “We kregen te horen dat we op deze plek konden cliff diven, ik heb even getwijfeld, maar heb het uiteindelijk toch gedaan. Het was een pijnlijke tocht op de rotsen, want ik had enkel slippers mee en die heb ik uitgedaan voor de rotsbeklimming. Voor de sprong was mijn hart echt hard aan het kloppen. Het was gelukkig een goede landing, geen pijn, alleen veel zout water in alle hoofdopeningen. Heel blij dat ik het gedaan heb. Ik was de enige van ons reisgezelschap die het gedurfd heeft. Mensen vonden mij moedig en waren mij van beneden aan het toejuichen.”
–> Wie zoekt die vindt: Danaë op de rotsen 😀
We plaatsen een filmpje van het cliff diven op de facebookpagina Danaë.
16:30 De boottocht terug naar de haven van Bancal Port Carles duurt meer dan een uur. Bijna iedereen op de boot slaapt, behalve wij, want wij hebben dus blijkbaar problemen met slapen.
We babbelen en genieten van het uitzicht, en de stilte op de boot. De zee is kalm. In de verte zien we heel donkere wolken, op het vasteland is het vast hard aan het regenen. Wanneer we bijna in de haven zijn wordt de dame op het bankje voor ons wakker en ze biedt ons mochi aan. We vinden het heel lekker en vragen waar ze het gekocht heeft. We krijgen haar hele zakje 😀
En zo zitten we in de boot in het avondzonnetje bij terug een heldere hemel nog wat laatste zon te pakken op onze snoet, en mochi te smikkelen.
20:30 Na een autorit van 4 uur komen we terug aan in het huis. En zoals gebruikelijk hebben we ook op de terugrit niet geslapen. We kunnen er gelukkig om lachen. We vallen bijna om van de slaap, maar eten toch een bordje pasta, klaargemaakt door de koks in het huis, en nemen een lekkere douche om alle zand van ons te spoelen.
21:30 Onze tas klaarmaken voor onze eerste dag op Psychiatrie in Western Visayas Medical Centre.
21:45 Als een blok in slaap: we kunnen het wel blijkbaar 🙂
Veel liefs en groetjes,
Danaë en Veerle <3