De afdeling ‘general surgery’

Hallo iedereen,

Ik ga jullie wat meer vertellen over de afdeling ‘general surgery’ in het West Visayas State University hospital te Iloilo. Vanwege privacy redenen kan ik bij deze post geen foto’s toevoegen.

De afdeling General surgery is een grote open zaal met +- 50 bedden. De ruimte is onderverdeeld in twee door een halve muur waar je kan overkijken. Deze verdeling werd vroeger ( voor de corona periode ) gemaakt voor de scheiding van mannen en vrouwen. Vandaag deze dag is er geen scheiding meer tussen man en vrouw maar tussen de diagnose.

Als je een gebroken been, arm, heup, .. hebt dan lig je aan de kant van ‘ORTHO’.
Als je een geperforeerde darm, gezwel ter hoogte van adomen,… hebt dan wordt je gelegd aan de kant van ‘GENERAL’.
Op beide kanten liggen zowel mannen als vrouwen als kinderen door elkaar.

In tegenstelling tot de ICU van Veerle is mijn afdeling meer ouderwets, niet voorzien van airco, bedden- en infuusstaanders zijn roest en ouderwets.
Doordat de afdeling een grote zaal is is er weinig tot geen privacy. Men kan gebruik maken van ‘gordijnen op wieltjes, maar dit is alles behalve gemakkelijk.

Takenverdeling:
Hier in het ziekenhuis/ op mijn afdeling zijn er verschillende functies.
Allereerst heb je de hoofdverpleegkundige die alles in het oog houd, naar meetings gaat, bijspringt wanneer het druk is, …
Vervolgens hebben we de verpleegkundige. Per shift zijn er 3 à 4 verpleegkundigen aanwezig. Zij staan vooral in voor de medicatie, vragen beantwoorden van de familie en heel veel papierwerk.
Dan hebben we nurse aids. Zij helpen de verpleegkundige met het in orde maken van papierwerk,…
Hierna hebben we de ‘medical students’. Zij prikken de infusen, plaatsen de maagsondes, …
Ook zijn er zoals Veerle en ik studenten verpleegkundige die de glycemies opvolgen, vitale parameters nemen,…
En dan als laatste hebben we de familie. Hier in de Filipijnen rekenen ze veel op de familie. De familie gaat onder andere naar de apotheker om medicatie/ medisch materiaal, doet de hygiënische zorgen, eenvoudige wondzorgen, … .

Uit deze twee weken stage haal ik dat de mensen hier heel warm zijn. Personeel wil net zoals bij ons de patiënten op de eerste plaats zetten. De familie, vrienden en dierbaren hebben alles over voor de patiënten ( zelfs slapen in de niet comfortabele bedden ). Alsook dat hoofdverpleegkundige heel aanspreekbaar zijn.

Een stage om niet te vergeten.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *